Wysyłanie uczuć w słowach!
59.
Ptaki na niebie wysoko latają i pytają o twoje do Pana z Ziemi wysyłane uczucia w słowach. Wysyłane uczucia w słowach jak wiatry dziejowe chmury ciemne przeganiają po niebie, oczyszczając obraz w kierunku gwiazd, których uczucia podążają, aby następnie mogły podążać ku Światłu.
Wysyłane suto okraszone uczuciami słowa z korzyścią dla ducha są realizowane zgodnie z prawami Pana, a z intencjami proszącego nie.
Skutek wysyłanych uczuć w słowach zawsze jest właściwy lecz duch bez zdawania sobie sprawy z tego. Wysyłając uczucia w słowach bądź ostrożny w swoich pragnieniach, niech one zawsze mają dobre podłoże, aby skutek zwrotny na Ziemi zawsze służył sprawie Pana.
Twoje życie jest skutkiem twoich uczuć w słowach wysłanych, które jest ich wynikiem. Martwe duchowo bez uczuć słowa wysyłane, to fałszywe życie. Uczucia duchowej Miłości - różane są przez Pana chciane, one pachną miłością, są przepełnione uczuciami. Takie wysyłane uczucia są pożądane.
Każde wysyłanie uczuć w słowach ma inne zadanie, zawsze jedno wysyłane, niesione przez rozpalone uczucia do Pana.
Gwiazdy na niebie jak oczy Pana wciąż podają na Ziemię dobre dla każdego promieniowania, jest ich wiele i wiele różnic pomiędzy nimi lecz jedno je łączy, to Wola Boża, która z Miłością Bożą jest tożsama.
Wysyłanie uczuć jak Słowo ożywione w człowieku przez przeżycie duchowe działa i unosi się na skrzydłach do Pana, bez uczuć słowa są bez możliwości aby od ducha oderwać się i jak latawiec na wietrze fruwają nad wami lecz są do was przywiązane i zostaną przy Ziemi słowa same.
Poprzez przeżycie uczucia wysyłaj w słowach należycie, aby niosły się do samej góry i radośnie żyj dalej dziękując Panu za wszystko co dostajesz, choć możesz żyć w trudzie i w znoju lecz zawsze miej oczy wysoko zwrócone i otwarte szeroko i bez oceniania lub wymagania, zawsze otrzymasz wszystko, co dla ciebie najlepsze, aby do góry podążać. Więc kochaj, ucz się Miłości Pana już od samego rana, przez cały dzień bądź w niej zanurzony, a wieczorem dziękuj żeś na Ziemi z Miłości duchowej zrodzony. I bez narzekania, w lenistwie duchowym brak czekania, a weź się do roboty.
Miłość duchowa żyje w każdym człowieku i przez radosny czyn wychodzi na dzień, gdy ją dajesz innym szybko do ciebie wraca jak odpłata, miłujesz to jesteś przez innych miłowany, kochasz prawdziwie to prawdziwie jesteś kochany, a gdy kopiesz, gryziesz i szczekasz nerwowo, cały taki jesteś, tak cię spostrzegają i wszyscy cię oprócz ciemnych omijają. Ciemni cię lubią, przy piwie cię spotykają, wódkę z tobą piją i z nimi martwy funkcjonujesz, chcesz być martwy, martwym jesteś już podczas pobytu swojego na Ziemi, śmieci dajesz i śmieci masz, ot całe martwe lecz twoje własne bycie.
U mnie bez takiego chcenia jest i brak takiej możliwości, to bardzo źle, że większość tak chce, Światło takich szybko postawi na nogi lecz przeważnie to ich ostatnie tchnienie już jest.
Tych, co chcą oddychać powietrzem, szacunkiem do Pana przesyconym całkowicie, tych odszukuję i pomagam ściągać im z głowy ciężkie wieka bycia tylko rozumowego, aby wyszli na powietrze i oczyścili krew i serce, Miłością duchową się nasycili i odmienieni drogami Światła podążyli na poziom duchowo istotny jak najbliżej.
Bez tracenia już więc ani jednej chwili, uczuciami Słowa odbierajcie w całości, abyście zawsze żywi duchowo byli.
Szanujcie Pana i tylko Jemu dziękujcie szczerze, że jeszcze dziś żyjecie!
Piękny dzień przed wami do podążania drogami chcianymi przez Pana!
Bagaż na drogę już zapakowany cały, to wasze serca, jedyny wasz majątek, który zawsze ze sobą macie, dlatego odczuwacie Miłość duchową, bo ją w sercach macie, gdy dajecie wokół duchową Miłość szczerze to jej wam przybywa wciąż więcej i więcej, i wtedy krąży jak krew świeża, to jest życie duchowe przesiąknięte całkowicie Miłością, miłosną podzięką za takie życie.
Wszystko mam, więc podążam tam, gdzie Miłość duchową większą dam tym, którzy za mną iść chcą i idą właśnie tam, Słowo ze sobą też mam.
